Het Bruiswaterke

Sommige mensen hebben geen vrienden, dit kan verschillende redenen hebben… Sommige mensen voelen zich goed bij het niet hebben van vrienden, anderen gaan er wanhopig naar op zoek…
Die laatsten vinden een café, wandelen er binnen en proberen er binnen te dringen in de leefwereld van de vaste stamgasten. Ze proberen de aandacht op zichzelf te vestigen, ze moeten hip zijn.

Dat laatste kan bijvoorbeeld door hun GSM aan hun broeksriem te dragen, liefst in een hip GSM-houdertje. Eentje van goede kwaliteit dat niets mag kosten. Een jaren geleden op één of ander VTM-evenement verkregen gadget is het ideale. Vooral als het reclame draagt van een reeds lang in een multinational opgenomen kleine bank. Op die manier lijkt het net echt, een “merk”-ding, nog onbekend bij het jonge trendy volkje. En zo lijkt de persoon in kwestie zelf een trendsetter te zijn, iemand die een klein onbekend merk lanceert, lang voor het ‘trendy’ en ‘hip’ wordt…
Of ze lezen aan de cafétoog tijdschriften over de meest onnozele hobby’s in de hoop dat er één of andere goeie (maar naïeve) ziel een conversatie over het betreffende onderwerp met hen zal aangaan.
Verder is het belangrijk elk door derden gevoerd gesprek te volgen, en te pas en onpas een al dan niet ter zake doende visie te geven op het zonet aan de toog gezegd zijnde.

Om dat te doen moet hij bij de pinken blijven, bruiswatertjes drinken, of beter, 1 bruiswatertje per keer en telkenmale onmiddellijk afrekenend, men moest de tel maar eens kwijtraken…

Eens erin geslaagd de aandacht op zijn persoontje gevestigd te hebben, begint zijn verhaal, frustraties op het werk, oninteressante hobby’s, belevenissen die naar zijn mening ongelooflijk grappig maar naar de mening van al de aanhoorders enkel slaapverwekkend zijn… Al een geluk dat hij er zelf mee kan lachen, zo beleeft hij toch nog wat plezier. En lachen met zijn eigen verhalen dat kan ie wel, heuse bulderlach buien en ondertussen met een idiote blik rondstarend naar alle verontwaardigde aanhoorders die hem aangapen als was hij een alien. Je ziet hem denken: “Maar waarom lachen ze nu niet?”

Dan wordt het tijd om te vertrekken om dan de volgende dag zijn verdere integratie voort te zetten…
Als het enige bruisende in je leven een bruiswatertje is, kán het leven niet gemakkelijk zijn.

Daniël, heb ik alles afgerekend?

Het Bruiswaterke eerder die dag, omringd door al zijn vrienden.